
Kendini görebilen var mı?
Kimseyi değil!..
Kendini?!.
.
Beni ıssız bir adada bir başıma bıraksalar şimdi,
Sadece ayna istiyorum yanıma..
Düşüncelerim(in ıssızlığı) elime ayağıma dolaşıyor buralarda.
Oysa ben yola çıktım, heybem boş mu dolu mu bilmeden?
Azık koymuş muydu ki annem?
Ben yola çıkıyorum, elimde ne var bihaber,sarmış türlü düşünceler..
Kalabalıkmış yollar meğer..
Öyle kalabalık bir masiva var ki, görüş mesafesi sıfır..
Biliyorum!
Kendim oradayım,tam karşı/m/da..
Göremiyorum!..
Aah kalbim, gözlerimmişsin meğer sen!
Hem kalabalık, hem karanlık..
Aynada kendini görebilen var mı?
Peki ya aynayı?!.
Şafak GÖKDAĞ