Yusuf!..
Güzelliğin kadar dava/l/c/ısın sen.
...
Sana imtihan olacak Züleyhalar yok artık.
Aynanın sırrına talip olan yok.
Yüzündeki güzelliği katlediyorlar.
Batıyorlar yüzüne bakarken.
Oysa..
Deli gibi sevselerdi, derviş gibi okurlardı nakşını.
Yol olurdun.
Kırılırdı ayna ve sen çekilirdin aradan.
Seni seven çok,
Güzelliğin kadar dava/l/c/ısın sen.
...
Sana imtihan olacak Züleyhalar yok artık.
Aynanın sırrına talip olan yok.
Yüzündeki güzelliği katlediyorlar.
Batıyorlar yüzüne bakarken.
Oysa..
Deli gibi sevselerdi, derviş gibi okurlardı nakşını.
Yol olurdun.
Kırılırdı ayna ve sen çekilirdin aradan.
Seni seven çok,
Hiçbiri Züleyha değil.
Züleyha ki dile düşecek kadar aşık-ı sadık
Aşkı kınanmış ne gam!
Geçmedi mi vesilesinden?
Şimdi kimsede kınanacak güç yok;
Seni zindana attıracak şiddet-i aşk yok;
pişmanlıktan kavrulacak kadar cesaret yok;
vuslatı bekleyecek sabır yok...
Demek "Allah sabredenlerle beraber"di.
Züleyha sabredendi.
Vuslata erdiğinde kalbini hakiki sahibine verdi.
O ne güzel örnekti çağlar öncesinden.
Artık Yusuflar yok.
Ne kuyularda, ne zindanlarda bir feryad yok.
Feryad ettiler de merviden mi indirilmedi kervanlar elince,
yol mu açılmadı saraylara giden?!..
Artık el ele tutuşup atlıyorlar kör kuyulara,
kimse sınanmıyor aşkıyla.
Seven de sevilen de ödemiyor aşkın bedelini.
Şimdi "çıkıyor!"lar kuyulardan olmasa da, "çıktık"larını duyuyoruz bir yerlere..
Vuslatı bile bilmiyorlar Yusuf.
Hicran ki aşığın ateşten şerbeti.
Vuslat ki bir yudum su,hicran derdiyle ölçülene verilen.
Sabredene sunulan ab-ı kevser.
Yanmayan sudan ne bilsin,onlara sabırdan da söyleme.
Yusuf!..
Sanma/sınlar/ ki seven seni sevdi.
Sen bir aynasın,bekle de kırılasın.
Ayna olduğun kadar güzelsin,
Ayna olduğun kadar sevilirsin.
Aynanı bulandırma sakın!..
Şafak Gökdağ
Züleyha ki dile düşecek kadar aşık-ı sadık
Aşkı kınanmış ne gam!
Geçmedi mi vesilesinden?
Şimdi kimsede kınanacak güç yok;
Seni zindana attıracak şiddet-i aşk yok;
pişmanlıktan kavrulacak kadar cesaret yok;
vuslatı bekleyecek sabır yok...
Demek "Allah sabredenlerle beraber"di.
Züleyha sabredendi.
Vuslata erdiğinde kalbini hakiki sahibine verdi.
O ne güzel örnekti çağlar öncesinden.
Artık Yusuflar yok.
Ne kuyularda, ne zindanlarda bir feryad yok.
Feryad ettiler de merviden mi indirilmedi kervanlar elince,
yol mu açılmadı saraylara giden?!..
Artık el ele tutuşup atlıyorlar kör kuyulara,
kimse sınanmıyor aşkıyla.
Seven de sevilen de ödemiyor aşkın bedelini.
Şimdi "çıkıyor!"lar kuyulardan olmasa da, "çıktık"larını duyuyoruz bir yerlere..
Vuslatı bile bilmiyorlar Yusuf.
Hicran ki aşığın ateşten şerbeti.
Vuslat ki bir yudum su,hicran derdiyle ölçülene verilen.
Sabredene sunulan ab-ı kevser.
Yanmayan sudan ne bilsin,onlara sabırdan da söyleme.
Yusuf!..
Sanma/sınlar/ ki seven seni sevdi.
Sen bir aynasın,bekle de kırılasın.
Ayna olduğun kadar güzelsin,
Ayna olduğun kadar sevilirsin.
Aynanı bulandırma sakın!..
Şafak Gökdağ
Merhabalar Şafak kardeşim,
YanıtlaSilYüce Allah'ın Yüce Kitab'ı Kur'an-ı Kerim'de beni en çok etkileyen kıssalardan biridir Hz. Yusuf. Hz. Yusuf'u ve onun Züleyha'sını anlatan şiir ve yazıların çokluğu da, bu kıssadan etkilenen insan sayısının çokluğunu işaret etmektedir.
Kendimizi buluruz Yusuf'larda ve Züleyha'larda ve dilimiz döndüğünce yazmaya çalışırız.
Kalemini ve yüreğini tebrik ederim. Sen de o kadar güzel yazmışın ki, etkilenmemek elde değil. Kalemin ve yüreğin daim ve güçlü olsun ki, senin bu güzel manzumelerinden mahrum olmayalım.
Bu vesile ile mübarek Kurban Bayramının en güzel ve samimi dileklerimle kutlarım. Tüm sevdiklerinle birlikte sağlıklı, huzurlu, mutlu ve güzel bir bayram geçirmeni Cenab-ı Allah'tan niyaz ederim.
En Güzel'e emanet ol ve sağlıcakla kal!