Belki buralara uzak kalacağım uzun zaman, ki ihmal edilmiş,terkedilmiş bir eve döndü burası..
İnsan nefesi muhkem eylermiş binaları..Ben gelmeyince d
uvarları çatlamış,boyaları dökülmüş oldu sanki.. Blogcu ile başladığım yolda lastikler paltadı sanırım. Gitmiyor öteye... Ya da gönlüm, gönlüme birşey oldu... Her neyse! Yeşermiyor birşey, toprak çorak..
Giderken alıntı bir şiir ve hüzün damlayan bir video hediyem olsun sizlere.. Bir de çizim... Beni hatırlayın diye ..
♥ Hoşçakalın! ♥
SIR DEFTERİ
içinde yaşarken bile uzaklardayım.
saksılara korku dikiyor gölgeler
kandil yok,masal yok,sığınacak bir köşem yok
nereye oturacak olsam benden önce eşyalar...
hangi şehre gitsem
caddeler karşısında dilsizim
binalar,arabalar,çok bilmiş aynalar
bütün bir şehre ,bütün bir gökyüzüne
izin vermiyorlar bakmaya bütün bir dünyaya
hangi ülkede yaşasam
istatistiklerde ihmal edilmiş biriyim.
suçtur sarı çiçeğe güneşi sormak
her seferinde dola dola kendime
kara bir göle döndüm,kör oldum...
gelse de bahar
artık açmaz benim içimdeki güller!
-faruk uysal-
Diljen Ronî - Kanî
Yükleyen cramify
